Μπορεί να μας φαίνεται κάτι ασήμαντο για να ασχοληθούμε μαζί του, όμως δεν είναι. Κι αυτό διότι το άγχος κατευθείαν μας βαραίνει, κάνοντας τις πρωινές μας δραστηριότητες να μοιάζουν με άθλους.
H Lisa Feldman Barrett ασχολείται ακριβώς με αυτό το αρνητικό βίωμα και αναφέρεται στην αρνητική αυτή «συνήθεια» στο βιβλίο της «How Emotions Are Made». Εκεί υποστηρίζει ότι αυτά τα στρεσογόνα συναισθήματα προκαλούνται από τον εγκέφαλό μας, o οποίος προσπαθεί να κάνει προβλέψεις αμέσως μόλις ξυπνά. Προβλέψεις για μια γενική δυσάρεστη σωματική αίσθηση.
Συγκεκριμένα, η κα Barrett είχε αναφέρει σε μια ομιλία της το 2017: «Ο εγκέφαλός σου προσπαθεί να προβλέψει τις αιτίες για αυτές τις αισθήσεις, και όσα περισσότερα γνωρίζεις, όσες περισσότερες ιδέες μπορείς να χτίσεις, τόσο πιο αποτελεσματικά μπορείς να διαχειριστείς τα συναισθήματά σου και να ελέγξεις τη συμπεριφορά σου».
Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλός μας αντιδρά έτσι όχι απαραιτήτως επειδή αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα, ούτε κάποια σοβαρή πάθηση. Η αιτία μπορεί απλά να περιορίζεται σε μια δυσάρεστη σωματική αίσθηση:
«Ο εγκέφαλός σου προσπαθεί να εξηγήσει τι προκαλεί αυτά τα αισθήματα, ώστε να ξέρεις τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτά. Αυτά τα αισθήματα ωστόσο μπορεί να μην είναι δείκτες πως κάτι είναι λάθος στη ζωή σου. Μπορεί να έχουν μια καθαρά σωματική αιτία. Μπορεί να είσαι κουρασμένος. Μπορεί να μην έχεις κοιμηθεί καλά. Μπορεί να πεινάς. Μπορεί να είσαι αφυδατωμένος».
Η ίδια προτείνει την επόμενη φορά που θα νιώσουμε να κατακλυζόμαστε από έντονο άγχος, να μην πανικοβληθούμε και απλά να αναρωτηθούμε αν αυτό που νιώθουμε έχει κάποια καθαρά σωματική αιτία ή κάποιο συγκεκριμένο συναίσθημα. Το πρωινό άγχος και η αντιμετώπισή του μας θυμίζουν πως έχουμε τη δυνατότητα να ρυθμίσουμε τα συναισθήματά μας και να ελέγξουμε τις εμπειρίες μας δομώντας τες με έξυπνο τρόπο.
www.nhpr.org
Δημοσίευση σχολίου