H βιταμίνη C έχει προταθεί πολλές φορές ως ένα «όπλο» κατά του καρκίνου, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα ωστόσο, πιστεύουν ότι αυτή η δυνατότητά της δεν έχει αναδειχθεί, επειδή δεν τη χρησιμοποιούμε σωστά.
Οι περισσότερες θεραπείες με βιταμίνη C προϋποθέτουν τη λήψη της βιταμίνης από το στόμα. Eπιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα βρήκαν ωστόσο ότι χορηγώντας τη συγκεκριμένη βιταμίνη ενδοφλέβια, προσπερνώντας δηλαδή το γαστρεντερικό σύστημα και τους απεκκριτικούς μηχανισμούς του σώματος, τα επίπεδα της βιταμίνης στο αίμα μπορούν να είναι 100-500 φορές υψηλότερα από τα επίπεδα που επιτυγχάνονταν με την από του στόματος λήψη. Αυτή η υπερ-υψηλή συγκέντρωση βιταμίνης είναι σε θέση να επιτεθεί στα καρκινικά κύτταρα.
Προηγούμενες μελέτες από το ίδιο Πανεπιστήμιο, και συγκεκριμένα από τον Βιολόγο Garry Buettner είχαν δείξει ότι αυτά τα πολύ υψηλά ποσοστά (σε επίπεδο millimol) βιταμίνης C σκοτώνουν επιλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα, αλλά όχι τα κανονικά κύτταρα- τα αποτελέσματά τους επιβεβαιώθηκαν τόσο στον δοκιμαστικό σωλήνα, όσο και σε ποντίκια. Γιατροί από τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία και τις κλινικές του Πανεπιστημίου της Αϊόβα δοκιμάζουν τώρα τη συγκεκριμένη προσέγγιση, σε κλινικές μελέτες, με τη συμμετοχή ασθενών με παγκρεατικό καρκίνο και καρκίνο του πνεύμονα. Στις μελέτες αυτές, η ενδοφλέβια χορήγηση υψηλών δόσεων βιταμίνης C, συνδυάζεται με τη χημειοθεραπεία ή την ακτινοθεραπεία. Προηγούμενες κλινικές μελέτες φάσης 1 έχουν αποδείξει ότι η συγκεκριμένη θεραπεία είναι ασφαλής και καλά ανεκτή και ότι μπορεί να βελτιώσει τις εκβάσεις των ασθενών.
Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Redox Biology, ο Buettner και οι συνεργάτες του, εξέτασαν τις βιολογικές λεπτομέρειες του πώς οι υψηλές δόσεις βιταμίνης C σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα.
Η μελέτη έδειξε ότι η βιταμίνη C διασπάται πολύ εύκολα, παράγοντας υπεροξείδιο του υδρογόνου, ένα είδος αντιδραστικού οξυγόνου, το οποίο καταστρέφει τους ιστούς και το DNA. Η μελέτη έδειξε επίσης ότι τα κύτταρα των όγκων έχουν πολύ περιορισμένη ικανότητα απομάκρυνσης του κατατροφικού υπεροξειδίου του υδρογόνου, σε σχέση με τα κανονικά κύτταρα.
«Σε αυτήν την εργασία δείξαμε ότι τα καρκινικά κύτταρα είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικά στην απομάκρυνση του υπεροξειδίου του υδρογόνου, σε σχέση με τα κανονικά κύτταρα. Ως εκ τούτου, τα καρκινικά κύτταρα είναι πολύ πιο επιρρεπή στην καταστροφή και στον κυτταρικό θάνατο, εξαιτίας του υπεροξειδίου του υδρογόνου», σημειώνει ο Buettner, καθηγητής Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας του Κέντρου Καρκίνου Holden του Πανεπιστημίου της Αϊόβα. «Αυτό εξηγεί το πώς τα πολύ πολύ υψηλά επίπεδα της βιταμίνης C που χρησιμοποιήθηκαν στις κλινικές δοκιμές, δεν επιδρούν στον φυσιολογικό ιστό, αλλά καταστρέφουν τον ιστό του όγκου».
Τα φυσιολογικά κύτταρα έχουν πολλούς τρόπους για να απομακρύνουν το υπεροξείδιο του υδρογόνου, με αποτέλεσμα να μην εμφανίζουν βλάβες. Η νέα μελέτη έδειξε ότι ένα ένζυμο, που λέγεται καταλάση, είναι η κύρια αρτηρία μέσω της οποίας απομακρύνεται το υπεροξείδιο του υδρογόνου, που παράγεται από την αποσύνθεση της βιταμίνης C. Oι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα κύτταρα που είχαν χαμηλότερα επίπεδα δραστηριότητας της καταλάσης, ήταν πιο επιρρεπή στη φθορά και στον κυτταρικό θάνατο, όταν εκτίθεντο σε μεγάλες δόσεις βιταμίνης C.
O Buettner λέει ότι αυτή η βασική πληροφορία, μπορεί να βοηθήσει στο να προσδιοριστεί ποια είδη καρκίνου και ποιες θεραπείες θα μπορούσαν να βελτιωθούν από τη συμπερίληψη των υψηλών δόσεων βιταμίνης C στη θεραπεία τους.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι οι καρκίνοι με χαμηλά επίπεδα καταλάσης θα είναι εκείνοι που θα ανταποκριθούν καλύτερα στη θεραπεία με βιταμίνη C, έναντι των όγκων με σχετικά υψηλά επίπεδα καταλάσης, που θα ανταποκριθούν λιγότερο”, εξήγησε.
Mελλοντικός στόχος της έρευνας είναι η ανάπτυξη μεθόδων μέτρησης των επιπέδων της καταλάσης στους καρκινικούς όγκους.
Οι περισσότερες θεραπείες με βιταμίνη C προϋποθέτουν τη λήψη της βιταμίνης από το στόμα. Eπιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα βρήκαν ωστόσο ότι χορηγώντας τη συγκεκριμένη βιταμίνη ενδοφλέβια, προσπερνώντας δηλαδή το γαστρεντερικό σύστημα και τους απεκκριτικούς μηχανισμούς του σώματος, τα επίπεδα της βιταμίνης στο αίμα μπορούν να είναι 100-500 φορές υψηλότερα από τα επίπεδα που επιτυγχάνονταν με την από του στόματος λήψη. Αυτή η υπερ-υψηλή συγκέντρωση βιταμίνης είναι σε θέση να επιτεθεί στα καρκινικά κύτταρα.
Προηγούμενες μελέτες από το ίδιο Πανεπιστήμιο, και συγκεκριμένα από τον Βιολόγο Garry Buettner είχαν δείξει ότι αυτά τα πολύ υψηλά ποσοστά (σε επίπεδο millimol) βιταμίνης C σκοτώνουν επιλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα, αλλά όχι τα κανονικά κύτταρα- τα αποτελέσματά τους επιβεβαιώθηκαν τόσο στον δοκιμαστικό σωλήνα, όσο και σε ποντίκια. Γιατροί από τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία και τις κλινικές του Πανεπιστημίου της Αϊόβα δοκιμάζουν τώρα τη συγκεκριμένη προσέγγιση, σε κλινικές μελέτες, με τη συμμετοχή ασθενών με παγκρεατικό καρκίνο και καρκίνο του πνεύμονα. Στις μελέτες αυτές, η ενδοφλέβια χορήγηση υψηλών δόσεων βιταμίνης C, συνδυάζεται με τη χημειοθεραπεία ή την ακτινοθεραπεία. Προηγούμενες κλινικές μελέτες φάσης 1 έχουν αποδείξει ότι η συγκεκριμένη θεραπεία είναι ασφαλής και καλά ανεκτή και ότι μπορεί να βελτιώσει τις εκβάσεις των ασθενών.
Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Redox Biology, ο Buettner και οι συνεργάτες του, εξέτασαν τις βιολογικές λεπτομέρειες του πώς οι υψηλές δόσεις βιταμίνης C σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα.
Η μελέτη έδειξε ότι η βιταμίνη C διασπάται πολύ εύκολα, παράγοντας υπεροξείδιο του υδρογόνου, ένα είδος αντιδραστικού οξυγόνου, το οποίο καταστρέφει τους ιστούς και το DNA. Η μελέτη έδειξε επίσης ότι τα κύτταρα των όγκων έχουν πολύ περιορισμένη ικανότητα απομάκρυνσης του κατατροφικού υπεροξειδίου του υδρογόνου, σε σχέση με τα κανονικά κύτταρα.
«Σε αυτήν την εργασία δείξαμε ότι τα καρκινικά κύτταρα είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικά στην απομάκρυνση του υπεροξειδίου του υδρογόνου, σε σχέση με τα κανονικά κύτταρα. Ως εκ τούτου, τα καρκινικά κύτταρα είναι πολύ πιο επιρρεπή στην καταστροφή και στον κυτταρικό θάνατο, εξαιτίας του υπεροξειδίου του υδρογόνου», σημειώνει ο Buettner, καθηγητής Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας του Κέντρου Καρκίνου Holden του Πανεπιστημίου της Αϊόβα. «Αυτό εξηγεί το πώς τα πολύ πολύ υψηλά επίπεδα της βιταμίνης C που χρησιμοποιήθηκαν στις κλινικές δοκιμές, δεν επιδρούν στον φυσιολογικό ιστό, αλλά καταστρέφουν τον ιστό του όγκου».
Τα φυσιολογικά κύτταρα έχουν πολλούς τρόπους για να απομακρύνουν το υπεροξείδιο του υδρογόνου, με αποτέλεσμα να μην εμφανίζουν βλάβες. Η νέα μελέτη έδειξε ότι ένα ένζυμο, που λέγεται καταλάση, είναι η κύρια αρτηρία μέσω της οποίας απομακρύνεται το υπεροξείδιο του υδρογόνου, που παράγεται από την αποσύνθεση της βιταμίνης C. Oι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα κύτταρα που είχαν χαμηλότερα επίπεδα δραστηριότητας της καταλάσης, ήταν πιο επιρρεπή στη φθορά και στον κυτταρικό θάνατο, όταν εκτίθεντο σε μεγάλες δόσεις βιταμίνης C.
O Buettner λέει ότι αυτή η βασική πληροφορία, μπορεί να βοηθήσει στο να προσδιοριστεί ποια είδη καρκίνου και ποιες θεραπείες θα μπορούσαν να βελτιωθούν από τη συμπερίληψη των υψηλών δόσεων βιταμίνης C στη θεραπεία τους.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι οι καρκίνοι με χαμηλά επίπεδα καταλάσης θα είναι εκείνοι που θα ανταποκριθούν καλύτερα στη θεραπεία με βιταμίνη C, έναντι των όγκων με σχετικά υψηλά επίπεδα καταλάσης, που θα ανταποκριθούν λιγότερο”, εξήγησε.
Mελλοντικός στόχος της έρευνας είναι η ανάπτυξη μεθόδων μέτρησης των επιπέδων της καταλάσης στους καρκινικούς όγκους.
Δημοσίευση σχολίου