Αν δεν μπορείς να δεσμευτείς με τον εαυτό σου, δεν θα το καταφέρεις με κανέναν

Οι αγγλόφωνοι λαοί, τη δέσμευση τη λένε “commitment”! Τι ωραία λέξη που είναι, τόσο στη δική μας υπέροχη γλώσσα, όσο και στη δική τους. Δεν έχει νόημα να πούμε πώς λέγεται η δέσμευση σε άλλες γλώσσες, η λέξη είτε ακούγεται ωραία είτε όχι, πάντα σημαίνει το ίδιο, το νόημά της όμως δεν είναι το ίδιο για όλους.

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι λάτρεις της δέσμευσης, άνθρωποι που τη φοβούνται και άνθρωποι που ενώ νομίζουν ότι μπορούν να την υιοθετήσουν, αδυνατούν να την υπερασπιστούν.

Το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν λέμε αυτή τη λέξη, είναι οι σχέσεις και συνήθως οι συναισθηματικές. Λέμε πολύ συχνά ότι “Αυτός ο άνθρωπος έχει θέμα με τη δέσμευση” ή πόσες φορές έχουμε συναντήσει έναν άνθρωπο που αισθάνεται τη συναισθηματική δέσμευση ως φυλακή;

Μόνο που η δέσμευση δεν αναφέρεται αποκλειστικά σε έναν άλλο άνθρωπο και σίγουρα δεν αφορά μόνο τις συναισθηματικές μας σχέσεις. Η πρώτη της αναφορά οφείλει να είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Εάν δεν φτάσεις στο σημείο να δεσμευτείς με τον ίδιο σου τον εαυτό, δεν θα φτάσεις ποτέ στο σημείο να δεσμευτείς με κανέναν ουσιαστικά γιατί εδώ μιλάμε για την ουσία των πραγμάτων και η δέσμευση έχει να κάνει πρωτίστως με την ουσία.

Αν παρατηρήσετε, οι άνθρωποι που είναι λάτρεις της δέσμευσης, δεσμεύονται σε όλες τις σχέσεις που συνάπτουν στη ζωή τους, είτε αυτές είναι συναισθηματικές, είτε επαγγελματικές, είτε φιλικές. Δεν φοβούνται να το κάνουν γιατί γι΄αυτούς η δέσμευση δεν αποτελεί απειλή, ούτε φυλακή, δεν έχει καμία σχέση με την εξάρτηση ή την κτητικότητα αλλά τρόπο στη πορεία του δρόμου της εξέλιξής τους.

Οταν ξεκινάς μία σχέση που αισθάνεσαι ότι είναι αυτό που θες, δεσμεύεσαι να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο στα καλά, στα άσχημα, να μαθαίνεις και να εξελίσεσαι μαζί του. Αυτή η πορεία της εξέλιξης είναι άπειρη, δεν έχει τέλος και μία τέτοια σχέση σου προσφέρει μυστήριο, γοητεία και ελευθερία για το παρακάτω αρκεί και οι δύο να έχουν επιλέξει τον ίδιο δρόμο.

Οταν ξεκινάς μία επαγγελματική σχέση, ή έχεις ένα επαγγελματικό όραμα, δεσμεύεσαι στον στόχο σου και μένεις πιστός μέχρι να το δεις να υλοποιείται και να καρποφορεί.

Αν έχεις μάθει να φοβάσαι τη δέσμευση, συνήθως μένεις με το φόβο αυτό, που σε αδρανοποιεί και δεν σε αφήνει να δημιουργήσεις. Αν εκδηλώνεις επιθυμία να δεσμευτείς αλλά στην πορεία βλέπεις ότι δεν τα καταφέρνεις, προφανώς δεν είσαι έτοιμος για αυτό ακόμα.

Η αίσθηση της δέσμευσης είναι τόσο διαφορετικά αποτυπωμένη και δοσμένη μέσα μας. Αυτό που χρειάζεται να καταλάβουμε είναι ότι όσο πιο πολύ δεσμεύεσαι με κάτι, τόσο πιο ελεύθερος είσαι! Ακούγεται οξύμωρο, ναι, όταν… το σκεφτείς με μυαλό σου. Ακούγεται θεϊκό όμως, όταν το σκεφτείς με την καρδιά σου!

Ο πρώτος και με διαφορά που σου έχει μιλήσει για τη δέσμευση είναι ο ίδιος ο εαυτός σου. Αν δεν τον καταλάβεις, στο ζητάει συνέχεια με τον δικό τρόπο. Συνήθως είσαι χωρισμένος με τον εαυτό σου παρά δεσμευμένος, και δεσμευμένος σημαίνει ενωμένος. Μόνο όταν δεσμευτείς με την δική σου φύση, μόνο όταν ενωθείς με τον εαυτό σου, τότε μόνο θα αποκτήσεις την ελευθερία του δεσμεύειν, γιατί γνωρίζοντας ποιος είσαι, είσαι ελεύθερος να επιλέξεις με ποιον και με τι θα δεσμευτείς. Είναι η δική σου συνειδητή επιλογή, αυτή είναι η δέσμευση που σε ελευθερώνει!

Γι΄ αυτό είναι τόσο διαφορετική η αίσθηση της δέσμευσης, όσο διαφορετικοί είναι οι άνθρωποι και το επίπεδο συνείδησης και ωριμότητας που έχουν φτάσει.

Συγγραφέας Λίνα Παυλοπούλου

Λένε πως... μία εικόνα, χίλιες λέξεις. Ενα καλό κείμενο όμως, χίλια συναισθήματα... Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, γράφω. Γράφω για να συνδέομαι και να επικοινωνώ με τους ανθρώπους, να γαληνεύω και να ταξιδεύω με τον εαυτό μου. Η μία αγάπη είναι η Ρεφλεξολογία. Η άλλη μεγάλη αγάπη είναι η Γραφή. Για μένα η γραφή είναι έκφραση, δημιουργία, συνάντηση, μοίρασμα, ταίριασμα. Μότο μου, “Μόνο η αγάπη μπορεί”.