Ιβίσκος: Η χρήση του στην αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας

Γράφει: Μοσχοβάκη Αναστασία
Ειδική παθολόγος


 Ο ιβίσκος είναι ένα γένος ανθοφόρων φυτών που ανήκει στην ίδια οικογένεια με τη μολόχα, την οικογένεια Malvaceae.
O Hibiscus sabdariffa (Roselle) είναι το είδος του ιβίσκου που χρησιμοποιείται σήμερα στην εναλλακτική ιατρική για την αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας. Χρησιμοποιούνται κυρίως μέρη του κάλυκα του φυτού.
Το φυτό σύμφωνα με μελέτες:

• Μειώνει την αρτηριακή πίεση σε υπερτασικούς ασθενείς.
• Ομαλοποιεί το μεταβολισμό της γλυκόζης σε διαβητικούς. Ασκεί ανασταλτική δράση σε ένζυμα που συντελούν στην απορρόφηση των υδατανθράκων. 
• Βοηθά στην ορθή ρύθμιση του σωματικού βάρους και της όρεξης.
• Συντελεί στην αποκατάσταση διαταραχών λιπιδίων αίματος.
• Έχει αγχολυτική δράση.
• Παρουσιάζει καρδιοτονωτικές επιδράσεις.
• Έχει ηπατοπροστατευτική δράση.
• Έχει αντιφλεγμονώδη δράση.
• Ασκεί διουρητική επίδραση στο νεφρό.
• Έχει ανακουφιστική επίδραση σε αναπνευστικά προβλήματα.

Ο ιβίσκος έχει πολλά χημικά συστατικά με βιοενεργή δράση όπως:

• Ιβισκικό οξύ
• Η ανθοκυανίνη δελφινιδίνης και κυανιδίνης
• Γλυκοζίτες Sambubioside
• Κερσετίνη
• Κaempferol
• Leucoside
• Μυρικετίνη
• Daidzein
• Tiliroside
• Χλωρογενικό οξύ
• 5-Ο-Caffeoylshikimic οξύ
• Coumaroylquinic οξύ
• Υδροξυκιτρικό οξύ
• Τετρα-Ο-methyljeediflavanone
• Ν-feruloyltyramine
• Βιταμίνη C
• Dihydrosterculic και βερνολικό οξύ
• Λιπαρά οξέα (παλμιτικό ελαϊκό λινελαϊκό στεατικό)
• Βιταμίνη Ε
• Β-σιτοστερόλη,
• Daucosterol,
• Clerosterol,
• δ-5-αβεναστερόλη
• Φλαβονοειδή

Παρενέργειες

Επικίνδυνες αλλεργικές αντιδράσεις ενδέχεται να προκληθούν από το βότανο. Ο ιβίσκος επίσης ενδέχεται να ασκήσει τοξική επίδραση στους όρχεις, αναστέλλοντας την ανδρική γονιμότητα στους άνδρες ,προκαλώντας ανώμαλη μορφολογία του σπέρματος. Οι επιδράσεις αυτές έχουν παρατηρηθεί σε αρσενικά πειραματόζωα χωρίς να έχουν τεκμηριωθεί επαρκώς στον άνθρωπο, ωστόσο άντρες που ευρίσκονται υπό αναπαραγωγική προσπάθεια πρέπει να αποφεύγουν το βότανο. Ο ιβίσκος παρεμβαίνει επίσης στη γυναικεία γονιμότητα και στην τεκνοποίηση μειώνοντας το επίπεδο των οιστρογόνων.
Υψηλές δόσεις του φυτού μπορεί να οδηγήσουν σε δηλητηρίαση και θάνατο. Όπως στην περίπτωση όλων των βοτάνων όταν χρησιμοποιούνται για ιατρική χρήση, οι δοσολογίες που χρησιμοποιούνται είναι υψηλότερες των δοσολογιών που χρησιμοποιούνται για διατροφική χρήση. Πρέπει να λαμβάνεται λοιπόν μέριμνα το βότανο να είναι ελεύθερο προσμίξεων και να υπάρχει η ενδεικνυόμενη ιατρική παρακολούθηση για τον καθορισμό της δοσολογίας και της διάρκειας της θεραπείας.


Πηγή